İnsanlar katı atık yönetimini düşündüklerinde muhtemelen bunu çöplüklere atılan veya yakılan çöplerle ilişkilendiriyorlar. Bu tür faaliyetler sürecin önemli bir bölümünü oluştursa da, optimal bir entegre katı atık yönetimi (ISWM) sisteminin oluşturulmasında çeşitli unsurlar yer alır. Örneğin, arıtma teknikleri katı atığın hacmini ve toksisitesini azaltacak şekilde etki eder. Bu adımlar onu imha için daha uygun bir forma dönüştürebilir. Atık arıtma ve bertaraf yöntemleri, atık malzemelerin formuna, bileşimine ve miktarına göre seçilir ve kullanılır.
İşte başlıca atık arıtma ve bertaraf yöntemleri:
Termal Tedavi
Termal atık arıtma, atık malzemeleri arıtmak için ısı kullanan prosesleri ifade eder. Aşağıda en yaygın kullanılan termal atık arıtma tekniklerinden bazıları verilmiştir:
Yakma en yaygın atık arıtma yöntemlerinden biridir. Bu yaklaşım, atık malzemenin oksijen varlığında yakılmasını içerir. Bu ısıl işlem yöntemi yaygın olarak elektrik veya ısıtma için enerjinin geri kazanılması aracı olarak kullanılır. Bu yaklaşımın çeşitli avantajları vardır. Atık hacmini hızla azaltır, nakliye maliyetlerini azaltır ve zararlı sera gazı emisyonlarını azaltır.
Gazlaştırma ve Piroliz, her ikisi de atıkları düşük miktarda oksijene ve çok yüksek sıcaklığa maruz bırakarak organik atık malzemeleri ayrıştıran iki benzer yöntemdir. Piroliz kesinlikle oksijen kullanmazken gazlaştırma, süreçte çok düşük miktarda oksijene izin verir. Gazlaştırma, yanma işleminin hava kirliliğine neden olmadan enerjinin geri kazanılmasına olanak sağlaması nedeniyle daha avantajlıdır.
Açık Yakma, çevreye zararlı eski bir termal atık arıtma yöntemidir. Bu proseste kullanılan yakma fırınlarında kirlilik kontrol cihazı bulunmamaktadır. Hekzaklorobenzen, dioksinler, karbon monoksit, partikül madde, uçucu organik bileşikler, polisiklik aromatik bileşikler ve kül gibi maddeleri açığa çıkarırlar. Ne yazık ki, bu yöntem, katı atıklara ucuz bir çözüm sunduğundan, uluslararası alanda birçok yerel otorite tarafından hala uygulanmaktadır.
Çöplükler ve Depolama Alanları
Düzenli depolama alanları en yaygın kullanılan atık bertaraf çözümünü sağlar. Bu depolama sahalarının, atık bertarafından kaynaklanan çevre veya halk sağlığı tehlikelerini ortadan kaldırması veya azaltması istenmektedir. Bu alanlar, arazi özelliklerinin çevre ile atık depolama sahası arasında doğal tampon görevi gördüğü yerlerde konumlandırılmıştır. Örneğin, depolama alanı, tehlikeli atıklara karşı oldukça dayanıklı olan veya yüzey suyu kütlelerinin bulunmaması veya su kirliliği riskini önleyen düşük su tablası ile karakterize edilen killi topraktan oluşabilir. Sıhhi atık depolama sahalarının kullanımı en az sağlık ve çevre riskini oluşturur, ancak bu tür depolama sahalarının kurulmasının maliyeti diğer atık bertaraf yöntemlerine kıyasla nispeten daha yüksektir.
Kontrollü çöplükler, sıhhi çöplüklerle hemen hemen aynıdır. Bu çöplükler, sıhhi çöp sahası olma şartlarının çoğuna uygundur ancak bir veya iki tanesi eksik olabilir. Bu tür çöplüklerin iyi planlanmış bir kapasitesi olabilir ancak hücre planlaması olmayabilir. Gaz yönetimi, temel kayıt tutma veya düzenli koruma hiç olmayabilir veya kısmen mevcut olabilir.
Biyoreaktör depolama alanları son teknolojik araştırmaların sonucudur. Bu çöp depolama alanlarında atıkların ayrışmasını hızlandırmak için üstün mikrobiyolojik işlemler kullanılır. Kontrol özelliği, mikrobiyal sindirim için optimum nemi sürdürmek amacıyla sürekli sıvı eklenmesidir. Sıvı, depolama sahası sızıntı suyunun yeniden sirküle edilmesiyle eklenir. Sızıntı suyu miktarının yeterli olmadığı durumlarda arıtma çamuru gibi sıvı atıklar kullanılmaktadır.
Biyoremediasyon
Biyoremediasyon, kirlenmiş toprak veya sudaki kirleticileri parçalamak ve uzaklaştırmak için mikroorganizmaları kullanır. Genellikle petrol sızıntılarının, endüstriyel atık suların ve diğer kirlilik türlerinin arıtılması için kullanılır. Kirlenmiş alanlar ve belirli tehlikeli atık türleri için yaygındır.
Kompostlama, organik atık maddelerin küçük omurgasızlar ve mikroorganizmaların etkisiyle kontrollü aerobik ayrışması olan, en sık kullanılan atık bertaraf veya arıtma yöntemidir. En yaygın kompostlama teknikleri arasında statik yığın kompostlaması, haşarat kompostlaması, sıralı kompostlama ve kap içi kompostlama yer alır.
Anaerobik Sindirim ayrıca organik maddeleri ayrıştırmak için biyolojik süreçleri kullanır. Bununla birlikte, Anaerobik Sindirim, atık malzemeyi ayrıştırmak için oksijen ve bakteri içermeyen bir ortam kullanır; burada kompostlamanın mikropların büyümesini sağlamak için havaya sahip olması gerekir.
Uygun atık işleme ve imha yöntemini seçerken atığın spesifik özelliklerini, çevre düzenlemelerini ve yerel koşulları dikkate almak önemlidir. Birden fazla yöntemi birleştiren entegre atık yönetim sistemleri, çeşitli atık akışlarını etkili bir şekilde ele almak için sıklıkla kullanılır. Ek olarak, atık azaltma ve geri dönüşüm çabalarına halkın bilinçlendirilmesi ve katılımı, sürdürülebilir atık yönetiminde çok önemli bir rol oynamaktadır.
Gönderim zamanı: 20 Aralık 2023